Argo Nedir

ARGO NEDİR

Fransızca:  argot

İNGİLİZCE :  slang ,

Almanca:  argot, rotwelsch, gaunersprache

FARKLI TANIMLAR

TDK argoyu şu şekilde tanımlar.

Her yerde ve her zaman kullanılmayan veya kullanılmaması gereken çoklukla eğitimsiz kişilerin söylediği söz veya deyim. Kullanılan ortak dilden ayrı olarak aynı meslek veya topluluktaki insanların kullandığı özel dil veya söz dağarcığı. Serserilerin, külhanbeylerinin kullandığı sözler veya deyimler[1]

Prof. Dr. Vecihe Hatipoğlu : “Kullanılan ortak dilden ayrı olarak belli toplulukların sesbilgisi, yapı bilgisi, sözdizimi ve anlam bakımlarından özellikler gösteren özel konuşma dili veya sözcük dağarcığı “[2] olarak ifade eder.

“Bir toplumda geçerli genel dilden ayrı, ama ondan türemiş olan, yalnızca belirli çevrelerce kullanılan, toplumun her kesimince anlaşılmayan, kendine özgü sözcük, deyim ve deyişlerden oluşan özel dil. “[3]

“Aynı meslek veya topluluğa (atölye, okul, kışla vb.) mensub olan şahısların benimsedikleri özel terimlerin bütünü. - Kaba konuşma, kültürsüz ve aşağı tabakanın ağzı.”[4]

“Başıboşlar, hırsızlar gibi toplum düzeninin dışında kalan kişilerin kendi aralarında kullandıkları özel dil, bu dili belirleyen sözcük ve deyimler. - Aynı meslekten olan kişilerin kendi aralarında kullandıkları özel sözcük ve deyimler”.[5]

Bu tanımlardan hareketle  argo kaba ve bayağı insanların konuştuğu bir dil olarak algılanmış, alt tabaka insanlarının, seviyesiz- lümpen- , külhanbeyi veya bitirim kesitlerin kullandığı özel bir dil olarak kabul görmüştür. Buna rağmen argo olan her sözcük küfürlü değildir. Fakat argo dilde küfürlü kelimler de vardır.

Argo sözcükler dilde var olan bir sözcüğe başka bir anlam yükleyerek üretilir.  Örneğin, çalışkan ve saf öğrenciye,  inek;  arpa . Argo sözcüklerde, şaka, mizah ve abes kasıtlar da vardır. Argo, tam olarak küfür ile eş anlamlı değildir ama küfürlü argo kelimler de vardır. Kelimeler örtük, şekilleri bozuk ve yerleri değiştirilmiş olabilir.[6]

( bkz Jargon ve Argo )

ARGO ÖRNEKLERİ :

UÇLANMAK ( VERMEK) MARİZLEMEK, ( DAP ETMEK, ÇALMAK)  papel ( para) , tüymek ( kaçmak)  papara çekmek ( azarlamak, küfretmek)  çakmak ( sınıfta kalmak) kalaylamak ( laf saymak, sövgülü  azar ) manita  (sevgili )

Okutmak (elden çıkarıp - satmak)
racon (adet - usül)
şabanlık (aptallık - sersemlik)
keklemek (kandırmak - aldatmak)

[1]  Güncel Türkçe Sözlük TDK

[2] Prof. Dr. Vecihe Hatipoğlu, Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü, AÜ. DTCF Yayınları, Ank. 1982 . s.16

[3] Ana Britanicca Genel Kültür Ansiklopedisi, c. 2, s. 266.

[4] Meydan Larousse, Büyük Lugat ve Ansiklopedi, c. 1, s. 643.

[5] Yazın Terimleri Sözlüğü, Tahir Nejat Gencan-Haydar Ediskun-Baha Dürder-Enver Naci Gökşen, s. 16.

[6] https://edebiyatvesanatakademisi.com/post/jargon-ve-argo/75737