Ben bu bâzrun ne bazerganı ne bezzaâzıyam
Kûy-ı ışkun onmadık bir rind-i şâhid-bâzıyam

 

Bir megesce kadrüm olsa hân-ı vaslunda n’ola
Ben de hâlümce muhabbet evcinin şeh-bâzıyam

 

Câna kalmazam bu gün meydanda aslâ Hâk bilür
Rîsmân-ı kâhkül-i dil-dârumun cân bâzıyam

 

Sen nice erbâb-ı hüsn içinde müstesnâ isen
Pâdişâhum ehl-i ışkun ben de bir mümtâzıyam

 

İt gibi öldürmez isen ger rakîb-i kâfiri
Dime hiç ey Hayretî âlemde ben de gaaziyem

 

(Vezin: Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün)

Hayreti ( 16 yy ) Hayatı Edebi Kişiliği