BEN KAZ DAĞIYIM
Ağaç katliamıyla kurur dalla yaprağım,
Bağı viran edip de, sarararak solmayın.
Yağmurum yağmaz olur, çöle döner toprağım,
Biz ne yaptık deyip te, sonra pişman olmayın.
Eskiden İda iken, şimdi Kaz dağı adım,
Kepçelerle her yanım kazıldı adım-adım,
Yeşilliğim kayboldu, kalmıyor artık tadım,
Boş hayaller kurup ta, göle maya çalmayın.
Şifalı bitkilerle derde derman bulurdum,
Havayı temizleyip oksijeni solurdum,
Çevremdeki doğanın akciğeri olurdum,
Ormanı yok edip te, hiç nefessiz kalmayın.
Altın aramak için deşildi sağım, solum,
Yıkımı durduramam, kırık kanadım, kolum,
Bana destek olana kapanır bütün yolum,
Şirkete inanıp da, dosta haber salmayın.
Toprağa değen zehir su havzasına iner,
Siyanürün zehriyle nice ocaklar söner,
Yabancı şirketlerle bu devran böyle döner,
Düşmanla bir olup da, davul zurna çalmayın.
Ulvi bütün derdimi, yazıyor hece-hece,
Dertler muamma sanki, çözülmez bir bilmece,
Güneşim doğmaz artık, gündüzüm olur gece,
Bu zulmü unutup da, hülyalara dalmayın.
Ulvi YÜRÜK