Bilmezem kim, ne beladur başıma sevdâ-yi eşq,
Arturub eksilmez başımdan dem-be-dem qovğa-yi eşq. 

Çıxalı sevdası eşqün başıma zikrim budur 
Ün çeküp zarlığilen vây eşq, ey vây eşq.

Görmedim Mecnûn bîxud-valeh ü aşüfte hal 
Olduğun buncılayın bir daxi şeydâ-yi eşq.

İsteyüb derdine derman kim bilür eşqün dilün 
Çünki ol derde deva bulunmaz illah vây eşq.

Çekmedi eşqün belâsın mübtelâ olub demek 
Ola her nâdân-i bîxes arif ü dânâ-yi eşq.

Rövşenînün eşqi ile, Gülşenî, değil bana, 
Kim olupdur sencileyin bir daha rüsvâ-yi eşq.

Bu aşk, başımda nasıl bir belâdır, bilmiyorum. Aşkkavgası başımdan hiç eksilmez, her an artar.
Aşk başıma düşeli âh çekip ağlayarak "vay aşk, eyvah aşk" sözlerini söyler dururum.
Mecnûn gibi kendinden geçmiş çılgın ve serseri görmedim. Böyle bir aşk çılgınını bir daha gör-medim.
Derdine derman isteyenler aşkın dilinden anlamaz. Çünkü aşk denilen derde vallahi derman bu-lunmaz.
Demek ki, aşk belâsına tutulup bu belâyı çek-memiş. Eğer çekseydi her cahil ve kendini bilmez kişi, aşk konusunda bilgili ve anlayışlı olurdu.
Ey Gülşenî! "Rövşenî'nin aşkıyla senin gibi aşk re-zili olan başka biri var mı?" bana söyle.

Şeyh İbrahim Gülşeni Hayatı ve Şeyhliği