Bir belâ-engîz bâlâsına oldum mübtelâ

GAZEL

 Bir belâ-engîz bâlâsına oldum mübtelâ

 Âh kim bugün getürdüm başuma müşkil belâ

 Turresi dâm-ı belâdur yâ kemend-i hâdisât

 Kim anuñ her bir kılında bagludur biñ mübtelâ

 Yüzüñe yüz sürmedi kimse meger kim kâkülüñ

 Urmadı zülfüñ ucına el meger bâd-ı sabâ

 Nâzenînüñ nâzı hoşdur nâz idene dûstum

 Hûblar içinde olma dünye gibi bî-vefâ

 Gözlerüñ ne Türk-i tîr-endâzdur kim gamzeden

 Câna bunca tîr urur itmez birisinde hatâ

 Kumrıyı her gün çenâruñ dalı üstinde tutar

 Her seher okıdugiçün kaddüñe medh ü senâ

 Yâd idicek zülf ü ruhsâruñ namâz içre imâm

 Gâh ve’l-leyli izâ yagşâ okur geh ve’d-duhâ

 Leblerüñ hurmâlarından virdügüñ demde zekât

 Baña in’âm ide gör kim hem garîbem hem gedâ

 Göricek yüzüñ Visâli’nüñ du’âlar itdügi

 Bu ki dirler subh vakti müstecâb olur du’â

 (Köksal 2012, s.110)

 Aydınlı Visali Hayatı Türki-i Basit