Bir kişiye bir hoş seda bürünse
Ol kişiyi gayrı gurbet eyler
Kırat çekse aşk boynuna dolansa
Sabır karar kılmaz cadde yol eyler
Viran ettin bunca biten bağları
Melül koydun sayrı ile sağları
Yükseğinde coşkun akan çayları
Aşağında sakin olan göl eyler
On bir ay olmuştur cihanda yatar
Aşık maşukunun damanın tutar
Tan yüzüne kalkmış çığrışıp öter
Bülbülün gönlünü gonca gül eyler
Arıtıp ta kalp evini sağlayan
Mahrum kalmaz sıdkın hakka bağlayan
Kemter’i sen gitme diye eğleye
Gene Hak nazarı olan kul eyler