Bu yâr-ı cefâ-kârum mahbûb idi vaktinde

Bu gözleri mekkârum hoş hûb idi vaktinde

.

Gül-ruhlar idi hande şehlerdi buña bende

Şeftâlusı turfanda mergûb idi vaktinde

 

Ebrûsı kemân idi sayd itdügi cân idi

Bir gonca dehân idi matlûb idi vaktinde

 

Cânlardı buña kurbân bakmazdı yüze bir ân

Âşıkları hep kurbân-âşûb idi vaktinde

 

Şimdi hatını Mihrî gördükçe hadinde dir

Bu yâr-ı cefâ-kârum mahbûb idi vaktinde

 

(Arslan 2007: 291)

 

       MİHRİ HATUN- Divanda Bir Afet-i Devran

       Amasyalı Mihri Hatun Türk Sappho'su