Mef'ûlü / fâ'ilâtü / mefâ'îlü / fâ'ilün

Bûy irse cân meşâmına fasl-ı bahârdan
Mürgân sadâsı gelse yine müng-zârdan

(Bahar mevsimidir, canımızın burnuna yine kokular gelse,
bülbüller ötmeye başlasa. . .)

Bulsa nevâda gül gibi bu besteler zuhûr
Kim tâze nakş ü savt işidilse hezârdan

(Gül için besteler bağlansa, bülbülden yeni sesler, yeni
besteler duyulsa. . .)

Nevrûz irişse yâd edüp ol eski demleri
Her kimse alsa dâdını bu rüzgârdan

(Nevrûz gelse, o eski günleri hatırlayarak, herkes bahar
mevsimin tadını çıkarsa. . .)

Gülşende bülbülân giceyi gündüze katup
Başlasalar terennüme her şeb nehârdan

(Bülbüller, tâ akşamdan başlayıp geceyi gündüze katarak,
ötüp dursalar. . .)

Bahtî erişse hâsılı eyyâm-ı nevbahâr
Ayrılmasak çemende leb-i cûybârdan

(Ey Bahtî sözün kısası, ilkbahar günleri gelse de bahçelerde
ırmakların kenarından ayrılmasak. . .)