Cân ü başa kılmasın âlemde cânân isteyen
Mübtalâ olsun gönülden derde dermân isteyen

 

Tâlib-i cennet olan etsün ser-i kûyun makâm
Zülfünün küfrünü dîn idünsün îmân isteyen

 

Hâk-i pây-i dilberi cân ile elden komasın
Hızr gibi zulmet içre âb-ı hayvân isteyen

 

Yüzü devrinde göze dâim teselsül görünür
Zülfüne kılsun nazar bu kula bürhân isteyen

 

Zahmet-i cevrin çekerim kim diler cân râhatın
Hem-dem edinür gamın gönlünü şâdân isteyen

 

Lâle-veş sahn-ı çemende komasun elden ayağ
Gülsitânda kendüyi gül gibi handân isteyen

 

Mâh-rûlar mihrine Adni Bey’i itsün heves
Cân ü dil ma’mûresin cevr ile virân isteyen.