Cefâların bana bildüm vefâyımış ey dost

Bu fikri kim ben iderdüm hatâyımış ey dost

 

Irağa salma kapundan beni ki Merve hakı

Tavâf-ı Ka’be-i kûyun safayımış ey dost

 

Düşümde zülfüni gördüm diyu sevinmiş idüm

Gözüme hod görinen ejderhâyımış ey dost

 

Ümîdi zülfüne tutmuş idüm velî bildüm

O dahî ömr gibi bî-vefâyımış ey dost

 

İrişmek ister idi hân-ı vasfına lîkin

Hemen nâsib-i Cem âhir duâyımış ey dost.