Cemâlin câmiî en-nûr kâşını mihrâb sandım ben

Cemâlin câmiî en-nûr kâşını mihrâb sandım ben

Sücûd ettim yüzüne bakmağa senden utandım ben

Fakat anlım delidi secdeden kalktım usandım ben

Sana sermâye-i iman ile küfrü kazandım ben

Şârab-ı aşkını su zannedüp içtikçe kandım ben

Bana sen bir sulu şefteli ver yandıkça yandım ben

Sana ta'lim edince küfr ü iman heman dilden

Dedim müşmil geçer bu gül dikenden bu diken gülden

Çöker matem geçer mül neş'elik mülden

Gelip geçti harâret bende gitti ihtiyar elden

Şarab-ı aşkını su zannnedip içtikçe kandım ben

Bana sen bir sulu şefteli ver yandıkça yandım ben

Meğer hüsnün için Tanrı yaratmış bu ekvânı

Bu ezmânı zemini âsumânı çarh-ı meydanı

Geçirmiş zaptına câri cinâna hükmü fermânı

Bir iştir ki bilinmez başa geldi geçti Seyrânî

Şarab-ı aşkını su zannnedip içtikçe kandım ben

Bana sen bir sulu şefteli ver yandıkça yandım ben

Gönderen : Salih Özel’e ( Evreni’ye) teşekkürlerimizle

Mustafa İslamoğlu, Seyrani Araştırması,  Düşün Yayıncılık, İst. 2013

 Everekli Seyrani Hayatı Edebi Kişiliği