GAZEL


Çeşmüme nem didükleri her dem gelür gider
Her demde niçe nem ki ana dem gelür gider

fiâhâ serîr-i hüsne Süleymân mısın ki bâd
Yüz sürmege efligüne her dem gelür gider

Gidüp gelelden âh bu gam gelmedi ferah
Dirler egerçi kim ferah u gam gelür gider

Ben hasta ‘âşıkına gelüp kendününce dost
San mürde cisme rûh-ı mükerrem gelür gider

Bir kez bize gelürse rakîbe beş varur
Virür rakîbe peflin bize kem gelür gider

Vaktün hofl eyle câm ile ko hum hikâyetin
Bu ‘âlem-i fenâya nice Cem gelür gider

Elden ko ‘âlemi vü hudâvendegi gözet
Kim ol kalur sana vü bu ‘âlem gelür gider

‘Ömri beneffle gibi geçer çoklarun melûl
Âzurde-kefl ki gül gibi hurrem gelür gider

Sa‘y it Visâlî ‘âlem içinde bir ad kılmadın
Kim ad kalur cihânda vü âdem gelür gider


 

 

 

 

       Aydınlı Visali Hayatı Şiirler Türki-i Basit i 16. yy.