Destan ( Hasbihal)

Şairim on beş yaşından beri
Tevellüdüm seksen, pir olduk şimdi
Tarâikte yoktur mensubiyetim
Kendi postumuzda er olduk şimdi.

Şiir mektebimde hayalet oldu
Gayb ilinden bir hidâyet oldu
Her nutuk bu yüzden tulûat oldu
Saz çalgı çalandan sır olduk şimdi.

Gayrının şiirine değiliz muhtaç
Hamdullah hiç kılmayız lâilaç
Niyazi, Şem’î varmış birkaç
Onlar gitmiş, sözde var olduk şimdi.

İstifaden ancak Cenâb-ı Hakk’dan
Tekerleme sözü yarar ufaktan
Kendimizi sakınalım tuzaktan
Avcılıkta ehl-i kâr olduk şimdi.

Ferhat Mehmet’in oğluyum Ali
Senden öğrenelim erkânı, yolu
Kaza dahilinde Koçakdedeli
Başkışla’dan geldik kurulduk şimdi.

Varsın bütün âlem olsun ağniya
Eridik süzüldük fi zamanına
Bir zaman vardı tavuk, baklava
Soğan ile ekmek yir olduk şimdi.

Size laf etmeye yoktur haddimiz
Yaş altmışa vardı uçtu sıytımız
Bunak defterine geçti kaydımız
Lisana geleni der olduk şimdi.

Eski geçen nakd-i zamanın pulu
Bunu ben de tasdik ederim belî
Derler eski kafalarda toz dolu
Gençlerin yanında hor olduk şimdi.

Gufranî bendeniz der ki görelim
Ya siz gelin ya biz ora varalım
Namınızı gazeteye virelim
Ata, evlat gibi bir olduk şimdi

Karamanlı Gufrani Hayatı Ozanlığı