Dile iklîm-i Cem’dir gülşen-i me‘vâ-yı istiğnâ

 Murassâ tâc-ı zerdir gonca-i zîbâ-yı istiğnâ

 

 Hoşâ gülzâr-ı feyz-i aşk kim yek-reng olur onda

 Gül-i hurşîd-i mahşer lâle-i sahrâ-yı istiğnâ

 ...

 O gümnâmım ki ey Gâlib bana sahrâ-yı merg olmuş

 Sevâd-ı künc-i uzlet sâye-i ankâ-yı istiğnâ

                                                                        Leskofçalı Galip (Özgül, 1987:46