Dîvân-ı Bahâr-ı Efkâr'dan Gazel
Bu gice görmiş idüm hânemi vîrân olmış
Çıkdı ta'bîri hat-ı yâr nümâyân olmış
Kurı bir şöhreti var tâk-ı zer-endûde ile
Var mı bir çeşme-i hur-şîdde reyyân olmış
Aklı gelsün deyü zülf-i siyehe bend ideli
Dil-i sevdâ-zede gitdükçe perîşân olmış
Şimdi bildüm dögilince yüregüm kûs gibi
Yeni bir şâh serîr-i dile hâkân olmış
O bütün gûşe-i ebrûsını kılmış mihrâb
Kâfir-i zülfine şaşdum ki müselmân olmış
Olmaz ikrâr-ı hatâ şûh-ı hat-âverde dahı
Görmedük eyledigi cevre peşîmân olmış
Her biri behre-i ihsânını görmiş İzzet
Bâb-ı Monlâ’da çok abdâl gazel-hân olmış
Kaynakça
Mengi, M. (2005). Eski Türk Edebiyatı Tarihi: Edebiyat Tarihi-Metinler (11.
Baskı). Ankara: Akçağ Yayınları.
Özyıldırım, A.E. (29.12.2014). İzzet Mollâ, Keçecizâde Mehmed İzzet Efendi.
http://www.turkedebiyatiisimlersozlugu.com adresinden alındı.
Şentürk, A. A., ve Kartal, A. (2009). Eski Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Dergâh
Yayınları