Dün gice ol mâh-ı mihr-ârâyı mihmân eyledüm 
Hüsnini dil mülkinin tahtında sultân eyledüm 

Yaşlar akıtdum yüzüme yâr meyl itsün diyu 
Sîm ü zer arz eyleyüp tezyîn-i dükkân eyledüm 

Şol kadar kan ağladum kim dâr-ı dil dîvârınun 
Bir taşın yâkut ü bir taşını mercân eyledüm 

Alnına sür bâri gel boynuna alma kanımu 
Canumı çün kaşların yasına kurbân eyledüm 

Sen aziz-i Mısr-ı hüsn olalı ey Yusuf-cemâl 
Ben zenehdânun çehin gönlüme zindân eyledüm 

Olamaz cevher ayarı hâk-i pâyuna ayâr 
Hüsnüne çün kefe-i çeşmümi mîzân eyledüm 

Yâr geldi kim göre Cem gönlinün vîrânesin 
Bir ciğer kalmışdı anı dahi biryân eyledüm. 

 

 

       Şair Cem Sultan Hayatı Edebi Kişiliği

       Cem Sultan Divanları ve Diğer Eserleri