Mefâ’îlün Mefâ’îlün Fe’ûlün

 

Elâ ey andelîb-i gül-şen-i Hak

Ki dikkat kılsan olur kıl iki şak

 

Fesâhat birle keşf itsen zebânı

Hezârân mürde diller bula cânı

 

Beyân eyle rumûzât-ı nihânı

Ki bû-yı gül duta cümle cihânı

 

Dile geldükde Allâh’ın bir ismi

Bozılur genc-i mahfînün tılısmı

 

İnâyet idicek ol Hayyü Kâdir

Görürsin anı sen her yerde hâzır

 

Ayân olur sana her cümle müşkil

Kilîd-i genc-i mahfiyye urur dil

 

Anunla seyr kılur cümle eflâk

Hayâlâtından olur zühreler çâk

 

Muhammed’dür anun sırrına sırr-dâş

Künûz-i {Küntü kenz}i ol ider fâş

 

Ebû Bekr ü Ömer ü Osmân’dur ey cân

 

Şerî’at tahtı üzre oldılar hân

 

Alî kân-ı keremdür şâh-ı merdân

Sehâ meydânı içre şîr-i Yezdân

 

Me’ârif menba’ı kân-ı sehâdur

Hudâ’nun mazheri ol Mürtezâ’dur

 

Hasen’dür taht-ı hüsnün pâd-şâhı

Hüseyn ol dû-cihânun mihr ü mâhı

 

Fidâ kıl cânı Zeynülâbidîn’e

Bular kuvvet virür erkân-ı dîne

 

İmâm bil Ca’fer-i Sâdık’dur ey yâr

Muhammed Bâkır ol lü’lü’-i şeh-vâr

 

Alî Mûsâ Rızâ ol nûr-ı bîniş

O nûrun pertevidür âfrîniş

 

İmâm Mûsâ-i Kâzım’dur hakîkat

Dürüş yolına cân vir eyle dikkat

 

Takî’dür menba’-ı ayn-i ‘avârif

Nakî’dür müttekî ehl-i me’ârif

 

Hasen’dür Askerî sırrı ayândur

Muhammed Mehdi’-i sâhib-zemândur

 

Bulardur dû-cihân içre ekrem

Bularun bendesi olur mükerrem

 

Bulardan bulunur her derde dârû

Devâ-yı derd-i dilden câna ol bû

 

Bularun medhin eden Ahmedî’dür

Dizer altun tel üzre Ahmedî’dür

 

Er, Şaban (hzl.) (2013). Hayrabolulu Melâmî Şeyhi Ahmed-i Sârbân Efendi Külliyâtı [Dîvânı Ve Mektûbâtı] Ve Vizeli Şeyh Alâ’eddîn Alî Efendi’nin Şiirleri. İstanbul: Kutup Yıldızı Yay. 144-145.