‘Aks-i ruh-ı cânân dil-i pür-şûra tokındı
Envâr-ı tecellîyi görüŋ Tûra tokındı
Çeng urdı cefâ sâzına yâr iŋledi ‘uşşâk
Mutrib yine mızrâb ile tanbûra tokındı
3. Olursa Süleymân olamaz lâyık-ı haşmet
Her kim ki bu vâdîde dil-i mûra tokındı
El sunmayalum câmına kim sâkî-i devrân
Yıkdı Cemini kâse-i fagfûra tokındı
5. Tîg-ı gam-ı cânâna oŋuldur dili yohsa
NEHCÎ ne kadar merhem o nâsûra tokındı
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012