FRENGİSTAN KASİDESİ
Câm-ı Cem nûş eyle iy Cem bu Frengistândur
Her kulun başına yazılan gelir devrândur
Ka’betu’llâh’a varup bir gün tavâf eyledüğün
Bin Karaman bin Arab bin mülket-i Osmândır
Şükr kıl Allâh’a kim geldün Frengistan’a sağ
Sağlığınca her kişi nefsince bir sultandır
Geldügün sehr-i Franca bagçesinin her biri
Sidre vü huld ü na’îm ü ravza-i Ridvandur
Sana bu hüsn ile bir sehzade sâgar sundugi
Taht-i Çin mülk-i Yemen Iran ile Tûrandur
Fursatı fevt eyleme ayş eyle sür zevk u safâ
Kimseye bâkî değül bu mülk-i dünyâ fândur
Geldiğün şehr-i Françe bağçesinin her biri
Sidre vü huld ü na’îm ü ravza-ı Rıdvândur
Nâr ağaçları vü limon kaysı vü şeft-âlûlar
Güller ü zîbâ çiçekler hem narencistândur
Ayş kıl şehrinde bu şehzâde-i Efrenginün
Kim be-gâyet nâzenîn ü hüsrev-i hûbândır
Didi Cem bu şi’ri Sultan Bâyezîdün yâdına
Anıcak ol meclisi akan gözinden kandur
Serv-kad sîmîn-beden Efrengi mahbûb-ı melik
Ayıla gün hüsninün ışkında ser-gerdândur
Çalınır çeng ü def ile erganun kaânûn misâl
Ney gırîvinden Frençe ser-be-ser efgândur
Hûblar kâfir dilince nağmeler âgâz eder
Şol kara saçlar güneş yüzlerde müşg-efşândur
Cümlesi zerrîn-kemer altun dibâce giydügi
Sukka altun başlarında kolları uryândur
Gözleri câdû-yı Mısrî kaşları mekkâr-ı Hind
Ruhları ter-gonce-i gül-zâr-ı huld-istândur
Ka’be-i hüsnindeki şol anberîn fülfülleri
Bir habeşdür kim yidi iklîm ana fermândur
Sükkerî süd ile yoğrılmış simidler gülçeler
Sükkerî bâdâm üstinde şu kim erkândur
Alma vü emrûd enâr incir turunclar bî-hisâb
Fındık u piste mevîz ü meyveler elvândur
Ser-be-ser Mısrî çinîler kâse-i fağfûrlar
Keklik ü turna gügercin kuzular biryândur
Gül yanaklu mül dudaklu meh-likâ mahbûblar
Hüsn içinde her biri mihr ü meh-i tâbândur
Bunlarunla iy şehenşeh-zâde-i Sultân-ı Cem
Bir gice zevk eylemek mi’râc-ı arş-istândur
Âdeme bir zevk kalur dünyâda bir yahsi ad
Saltanat bâkî dirlerse bu yalandur
Hüsrevâ gönlüni hoş dut ayşa meşgûl ol müdâm
Yohsa bu dünyâ-yı dûnun âhiri vîrândur
Pâd-şâh oldur ki hergiz zâtına irmez zevâl
Hayy u Bâkî Kâdir ü Hallâk-ı ins ü cândur
Âlemi bir emr ile var eylemek emrindedür
Yine bir emr ile yoğ eyler ana âsândur
Didi Cem bu şi’r-i Sultân Bâyezîd’ün yâdına
Anıcak ol meclisi akan gözinden kandur
Yürü var iy Bâyezid sen süregör devrânını
Saltanat bâkî kalur derlerse bu yalandur
Pâd-şahlık bundan özge olmaz iy şehzâde Cem
Hâtırun hoş eyle câm iç meclis-i cânândur
(Yrd. Doç. Dr..Bekir ÇINAR.GELENEĞE DİRENEN BİR ŞAİR VE ŞİİRİ:CEM SULTAN’IN FRENGİSTAN KASİDESİ,. turkishstudies.net/dergi/cilt1/sayi6/)