Gazel Bu cümle nesneye ışkdur bahâne
Gazel
Bu cümle nesneye ışkdur bahâne
Bahâne ışk u hem ışkdur bahâ ne
Bu ışk içinde birdür câm u sâkî
Bu ışk içinde birdür dâm u dâne
Bu ışkdur kâyil-i lafz-ı ene’l-Hak
Bu ışkdur kâyil-i Mansûr yana
Bu ışkdur kâşif-i esrâr-ı gönül
Bu ışkdur açılur ma’nâ bu câna
Bu ışk âyinleri bu ışk içinde
Görinür zât-ı ma’şûka ayâne
Bu ışkdur âşık u ma’şûka olan
Salâdur âşık u ma’şûk olana
Bu ışkdur ol ecel gencin kılan fâş
Bu ışk oldı nişân ol bî-nişâna
Nice kılsun bu bir söz ışkı ma’lûm
Ki şerhi sıgmadı bin dâsitâna
Gönülden ferd ü candan müfred olgıl
Yakîne kalma dolanma gümâna
Hele Elvân fidâ kıl dîn ü deyni
Bu ışk içinde kalma hânümâna
Dilersen kim sana senden tecellî
Zuhûra gele kala câvidâna
Bu ışkun bin sıfâtından birisi
Beyâna gelmedi sıgmaz lisana
Köksal, M. Fatih (2005). “Elvan Çelebi’nin Şiirleri ve Şairliği”. Klasik Türk Şiiri Araştırmaları. Ankara: Akçağ Yay. 489.
