Gazel Evliyâya ten göziyle kim bakarsa serserî

Gazel

Evliyâya ten göziyle kim bakarsa serserî

Bî-basardur cânı yokdur ölidür degül diri

Evliyâ cândur gerek kim cân göziyle bakalar

Zîra kim cânlu kişiler câna olur müşterî

Evliyâ bir cân gülidür bülbül isen gel berü

Yoksa var git nispet itme nev-bahâra zemheri

Evliyâdur mürşidümüz tut etegin sıdk ile

İlete Allâh’a seni göstere peygam-beri

Evliyâya irmeyince kimsene bulmaz Hak’ı

Yoksa kaldun dü cihânda şöyle âciz müşterî

Evliyâyı sen sanursın yer yüzinde bir adam

Evliyânun sırrı vardur dü cihânda içeri

Evliyânun zâtı hakdur vasfınun evsâfı hak

Yâ sanur mısın sen anı et ü kandur yâ deri

Evliyânun kudretidür dü cihâna hükm iden

Sen sanursın yir ü gökdür yâ bu çerh-i çenberî

On sekiz bin âlem anun barmagında bir yüzük

Bilmedügi yer mi vardur illâ sorar kancarı

Hâcıyam dirsin degülsin nerde gördün haccı sen

Serserî hâ yol dögersin berr ü bahri berberî

Söyleyen bir ben degülem söyleden vardur beni

Evliyânun kudreti var söyledürse mermeri

Evliyânun kulları çok kemteri Elvân durur

Kemterînün kemteriyem kemterînün kemteri

Köksal, M. Fatih (2005). “Elvan Çelebi’nin Şiirleri ve Şairliği”. Klasik Türk Şiiri Araştırmaları. Ankara: Akçağ Yay. 491.

Elvan Çelebi ve Hayatı