Gazel :
gerçi sabr et diyemem âteş-i hicrândır bu
var ise sabrın eğer vasldan âsândır bu
hârını gül gülünü hâr görendir âkıl
zağ eder bülbülünü başka gülsitândır bu
ben usanmam gözümün nûru cefâdan amma
ne kadar olsa cefâdan usanır cândır bu
çerha tesir eden ey meh sana etmez mi eser
hazer et âh-ı dil-i sîne-i sûzandır bu
merkez-i dâire-i pîrde dur ey izzet
birgün elbetde döner başına devrândır bu