Gazel Kalbime virmez safâ âyîne-i ‘âlem-nüma

Gazel

Fâ‘ilâtün Fâ‘ilâtün Fâ‘ilâtün Fâ‘ilün

Kalbime virmez safâ âyîne-i ‘âlem-nüma

Görmeden hazz eylemez dünyâyı erbâb-ı fenâ

‘Âşıkın kim zerre kendin neyyir-i a‘zam bilür

Anun içün eyler ol âfet ırakdan merhabâ

Bezm-i vasl-ı yârdan bir lahza dûr olsam olur

Tîğ-i hasret rû-be-rû kûpâl-i mihnet der-kafâ

Özge zindân-ı belâdur tengnâ-yı dehr-i dûn

Sağ çıkmaz mübtelâ olan belâkeşler ana

‘Aks-i maksûduncadur lâ-büd dil-i nâlânumun

Kûh-sâr-ı sebz-i gerdûndan işitsem bir sadâ

Karşular mevc-i belâ olur muhâlif rûzgâr

Garka-i deryâ-yı gam bin kerre ursa dest ü pâ

Bir debistân-ı hünerdür nazmumuz ey Hâletî

Eyledi bu tıfl-ı dil şimdi elifden ibtidâ

                                                                  (Kaya 2003: 120)

Azmizade Haleti Hayatı