Gazel Kime mecbûrum o sîmîn-bere sor sorma bana

Gazel / Sorma Bana

Kime mecbûrum o sîmîn-bere sor sorma bana 
Derdim ol şûh perî-peykere sor sorma bana 

Âşıkın kametini cevr ile kim dâl itdi 
Şu duran dil-ber-i dal-hançere sor sorma bana 

Doğrusu âşıkı sevmez mi sever mi bilemem 
Anı sen var o kaddi ar'ara sor sorma bana 

Seni sayd eyleme mümkin mi didim dil-dâra 
Didi bin nâz ile sîm ü zere sor sorma bana 

Pek kes-â-kes veremem sana cevâb ol şuhun 
Geldi mi hatt-ı ruhu berbere sor sorma bana 

Geldi mi âleme Vâsıf gibi erbâb-ı suhen 
Oku dîvânını şâirlere sor sorma bana

Günümüz Türkçesiyle:

1- Bana sorma kime mecbur olduğumu. O gümüş göğsü, gümüş bedenli güzele sor.

2- Sor bakalım şu hançerini çekmiş güzele, âşığının belini eziyet ile kim dâl harfi gibi iki büklüm etmiş.

3. Âşığını sever mi yoksa sevmez mi? Bunu bilemem ben. Sen ona git, o dağ servisi gibi boyu olan güzele sor, bana sorma.

4- Ben, ona “Seni avlamak mümkün müdür?” diye sordum Bana bin naz ile dedi ki: “Sen, onu gümüş ve altına sor, bana sorma.”

5- Dün gece uykusunda ağzını kimin öptüğünü ben bilemem. Âşığın ağzını ara, bana sorma, başkasına sor.

6- Ben kesin veremem; sen o sevgilinin yüzüne tüy gelip gelmediğini berbere sor, bana sorma.

7- Bu dünyaya Vâsıf gibi usta bir şair geldi mi? Sen onun divanını oku ve şairlere sor. Bana sorma bunu.

 Enderunlu Vasıf