Micmer göricek sûzumı içi oda yandı

Şem’ agladugum gördi yaşı kana boyandı

 

Âşık ki meded isteye âh ile yaşından

San tekyelenüp yile varup suya tayandı

 

Bî-vakt bitürdün şekerün üzre nebâtı

Bu haste ciger kanda lebün kandine kandı

 

Göz karasıla dil çü saçun bendine düşdi

Birez kara bahtına ilendi vü karandı

 

Öpüp lebüni zülfüne el urup uzandum

Gûyâ ki hayât âbın içüp ömri uzandı

 

Dil şîşesini seng-i cefâ ile uşatma

Çün kim bütün olmaz dahı ol şîşe ki_uşandı

 

Ey dil-ber-i cânâne iriş kim bu Melîhî

Mercân lebünün hecrile cânından usandı

 

Köksal, M. Fatih (hzl.) (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. https://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf. [erişim tarihi: 28.06.2013]. 2917.

 

       Melihi Hayatı ve Edebi Kişiliği