Geçer dil cân u tenden gamze-i cânâneden geçmez

Geçer dil cân u tenden gamze-i cânâneden geçmez

 Geçer gamzeŋ göŋülden yanadan cânâ neden geçmez

 Geçer çok nükteler mestâne meclisde gözüŋ sâkî

 Velî ol nükteler hergiz men-i mestâneden geçmez

3. Keder haddin geçüp semt-i safâya yol bulan ‘âşık

 Geçer cümle cihândan kûşe-i mey-hâneden geçmez

 Geçürdüm hep kulakdan zâhidüŋ efsânesin gördüm

 Ki dil-efsürde yaksaŋ da kurı efsâneden geçmez

5. Geçer çün şem’a ‘âşık döndürür kendü hevâsına

 Budur âyîn-i ma’şûkî yakar pervâneden geçmez

 Geçer bir cûş ile pür-tâb iderse eylemez pervâ

 Bu bezmüŋ mesti sanma bu tokuz peymâneden geçmez

Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012

BESNİLİ NEHCİ DEDE KİMDİR