Gel ey tâlib! Kulak tut bu sadâya,

Gel ey tâlib! Kulak tut bu sadâya,
Gönülden vir irâdet Murtazâ’ya.

Eğer olmak dilersen, hâs ümmet,
Niyâzmend ol sen Âl-i Mustafâ’ya.

İrersin, mürşid-i hâss-ı penâha,
Açarsın gözünü Rabbü’l-Alâ’ya.

Görürsün, zât-ı Hakk’ı gümânsız,
Virirsin özünü ana bahâne.

Vîrânî, nutk-ı Hak, böyle buyurmuş,
Özün ver aşk ile, Âl-i Abâ’ya.