Gel ey tâlib! Kulak tut bu sadâya,
Gönülden vir irâdet Murtazâ’ya.
Eğer olmak dilersen, hâs ümmet,
Niyâzmend ol sen Âl-i Mustafâ’ya.
İrersin, mürşid-i hâss-ı penâha,
Açarsın gözünü Rabbü’l-Alâ’ya.
Görürsün, zât-ı Hakk’ı gümânsız,
Virirsin özünü ana bahâne.
Vîrânî, nutk-ı Hak, böyle buyurmuş,
Özün ver aşk ile, Âl-i Abâ’ya.
Şiirler: Alıntı: Osman Eğri, İlm-i Câvidân, Ankara, 2008, Türkiye Diyanet Vakfı Yayını.