Gülşende her ne dem ki güler güller açılur
Gülşende her ne dem ki güler güller açılur
Başlar nevâya bülbül-i bî-diller açılur
Bahr-ı çemen ki deprene bâd-ı bahârdan
Keştî-i dil de turmaz alur lenger açılur
3. Geh gâh kim nesîm-i mahabbet vezân olur
Gülzâr-ı câna gonca-i dil başlar açılur
Saldukça ‘ışkı zelzele aktâr-ı dilde gör
Geh kân gehî hızâne-i pür-gevher açılur
5. Bend oldı n’eyleyem ki işüm işlemez dime
Ser-kâra gel de gör ki niçe işler açılur
Zâhid ‘aceb ki gözlemedi yôg imiş gözi
Dergâh-ı mey-furûşa gelen gözler açılur
7. Bâb-ı hakîm-i hâzıka kim hastalar gelür
Bekler yatur hemân göresin derler açılur
Sıdk-ı derûn ile düşe gör pîr ocagına
Kim niçe kûr u ker gelür ebkemler açılur
9. NEHCÎ-i lâl bekledi pîrüŋ eşigini
Gelmiş lisâna diŋle neler söyler açılur
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012
