Hayâle sihr iderlerse Mâniyân-ı hayâl
Bulınmaya yine tâ ey dil ol miyân-ı hayâl
‘Aceb ne bend-i tılısm ile eyledi hikmet
Miyân-ı mûyuŋı gencîne-i nihân-ı hayâl
3. Sabâha dek tolaşup pîç pîç bulmadılar
Güşâyiş-i kemer-i vaslı şeb-revân-ı hayâl
Nigâr-hâne-i Çîn itdiler Züleyhâya
Açılmadı ruh-ı vuslat musavvirân-ı hayâl
5. Biri birin basarak toldılar reh-i nazara
Gelince şâh-ı hayâlüŋ nezâregân-ı hayâl
Fezâ-yı dîde olur ‘arsagâh-ı rüstâhîz
Hayâl-i feyz-i lebüŋ k’ide feyz-i cân-ı hayâl
7. Hasan geleydi zamânuŋda tıfl-ı tab’uŋdan
Telemmüz eyler idi NEHCÎ nev-zebân-ı hayâl
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012