Her bâd-ı sabâ  sû-yi gülistândan gelir

Her bâd-ı sabâ  sû-yi glistândan gelir

Bir zebun aşıktır ol kim kûy-ı cânandan gelir

Varsa îmânın yok, insaf etmedin ey dostum

Bu meseldir kim denir “ insâf imândan gelir “   

Vuslatın bezminde çeşmimden akan kanlı sular

Dilde pinhân ettiğim ol dağ-ı hicrandan gelir.

Şem-i meclis hasbihâl-i âşıkâne her gece

Tûtî hoş- gûydur kim sû-yi Sudan’dan gelir

Görünür şol suret-i hayyâle kim murg- dile

Hüdhüd-i peygamdır , kurb-ı Süleyman’dan gelir

Hâme-i mu’ciz – beyân- z’l cenâhayn ağzına

Nukte-i râz – ı ledünni sırr-ı Kur’andan gelir

Gâh pervâz etse  ey Şems âşiyândan sana

Murg-ı kudsîdir ki  sahn-ı Arş-ı Rahmândan gelir 

Osman Şems Efendi Hayatı Şiirleri