Her Kim Temizlese Taşlı Pirinci

Her Kim Temizlese Taşlı Pirinci

Her kim temizlese taşlı pirinci

Kendi gözü nuru ile bakıyor

Akıl bir ipliğe düzüyor inci

Fikir merammea delip takıyor

Kendi kanatların her kuş sallıyor

Her ân yaptığı çeçi ballıyor

Dost aşkın bağına atın bağlıyor

Tırnağına göre nal mıh çakıyor

Lale sinesinde açılır dağlar

Gül sümbüle bülbül başına ağlar

Kimi yer çağlamaz kiminde çağlar

Deresine göre sular akıyor

Hem soğuğu vardır hem de sıcağı

Bulunmaz dünyanın ucu bucağı

Fitillendi aşktan bağrım ocağı

İçim beni dışım eli yakıyor

Ne çare Seyranî böyledir kader

Taşlara dökülmüş ektiğin bider

Kemin kemliğinden bize ne keder

Eyiler eyliğin başa kakıyor

 Everekli Seyrani Hayatı Edebi Kişiliği