HİCİV : Çıktı ateş pahasına odun

HİCVİYE-

Çıktı ateş pahasına odun

Satılır dirhem ile "öd" âsâ.

Ya kömür? Şöyledir ki tozu dahi

Tutuya oldu gö/.lere hâlâ.

Arpa torbası sanır onu gören

Olsa bir gözde arpacık peyda.

Şimdi bir yağlı kapı da yok ki

Bulalım açlık derdimize deva!

Hasret-i bal'ı hele sorma onun

Kıymeti şekerden dahi bâlâ.

Allah Allah! ki sünnet çocuğuna

Yiyecek bal bulunmuyor hayfâ!

Kahveyi mezhebine uydurdu

Nohudu kavurup içer zurefâ.

Dervişin başında külah görse

Bal kabağı sanıp kapar gurebâ

Sabun anılsa ağzımız köpürür

Köpürmüş develer gibi meselâ.

Koltuğunda somun sanıp sevinir

Bir fakir olsa mübtelâ-yı veba.

Pahalığa sebep nedir bilemem

Yine her şeyde var, bakılsa rehâ.

Her taraftan zahire gelmekte

Dolmuş, gemilerle leb-i derya.

Yolun öğrendi satmanın tüccar

Sorar izler bir kimse yok zirâ.

Ham tamahları ile hükkâmın

Muhtekirler belasıdır bu belâ.

Sımsıkı narh'ı koy ki sultanım

Defola şehrin halkından bu galâ.

Yakalat nerde muhtekir var ise

Vezirlik sânını eyle i'fâ.

Osmanzade Taib Hayatı ve Şairliği

Osmanzade Ta'ib Divanı ve Diğer Eserleri