HİCVİYE Etme ahvâl-i halkı istifsâr

HİCVİYE  Etme ahvâl-i halkı istifsâr

Etme ahvâl-i halkı istifsâr

Nakl idersem keder verir zirâ

Çıkdı âteş bahâsına heyzüm

Satılur dirhem ile ‘ûd- âsâ

Yâ kömür şöyle kim gubârı dahi

Tûtya oldu dîdeye hâlâ

Revgan-i dil erimede şeb ü rûz

Mum deyu şem’a-veş yanup fukarâ

Ser-i dervişde bir küleh görse

Bal kabağı sanup kapar gurebâ

Cümle eşya bahâdadır şimdi

Sirkeden gayrı yok rahîz aslâ

Koltuğunda somun sanup sevinir

Bir fakir olsa müptelâ-yı vebâ

Her taraftan zahire gelmekde

Pür sefâin ile leb-i deryâ

Yok mahâzinde yer ayak basacak

 Öyle memlû zehâyir ü eşyâ

.....

 Osmanzade Taib Hayatı ve Şairliği

Osmanzade Ta'ib Divanı ve Diğer Eserleri