Hüsn ü aşk' tan (1)

Ey hame eser senin değildir 
Ey şeb bu seher senin değildir 

Envar-ı füyuz-ı Mürşid-i Rum 
Afaka Fürugum etti malum 

Kıldı beni tıfl-ı mısra' asa 
Doğdum doğalı suhanle ber pa 

Ben tıfl idim eylemezdim ülfet 
Bulmuştu sözüm temam şöhret 

Bi-minnet ü üstad-ı talim 
Ser-name-i tab'ım etti tanzim 

Allah Allah zihi inayet 
Na- baliga hikmet-i belagat 

Feyz erdi cenab-ı Mevlevi'den 
Aldım nice ders Mesnevi'den 

Güya ki o bahr-ı bi gerane 
Olmuş hum-ı rengden nişane 

Dil hemçü şegaal o bahre düştü 
Hem-cinslerim başıma üştü 

Tavus-ı behişte eyledim naz 
Amma ki yok iktidar- ı pervaz 

Boş boşuna ney veş ettim efgan 
Ben söyledim oldu şem' giryan 

Olmuştu bu sine dik-i hikmet 
Ni'met leb-i gayre oldu kısmet 

Sinemde ne aşk var ne tabiş 
Ebna- yı zemana bir nümayiş 

Müjdemden alındı aşinalar 
Gitti hepisi deyip dualar 

Ben kaldım o söz lebimde kaldı 
Keşt-i murat lenger aldı 

Canımda ne suziş-i taleb var 
Gönlümde ne neşe-i tarab var 

Bu resme kalır gidersem eyvah 
Tevfikına mazhar ede Allah

       Şeyh Galip Seçkin Şiirleri Hayatı Hüsn ü Aşk'tan Örnekler

       Şeyh Galip Hayatı Edebi Kişiliği ve Eserleri

       Hüsn-ü Aşk Mesnevisi ve Şeyh Galip