İsmim Kalsın Dillerde

İsmim Kalsın Dillerde

Aşık İbrahim de bir mana söyler

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Aşıklar derdinin dermanın söyler

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

İnil inil inilerim zar deyu

Gün perdeye indi vakit dar deyu

Önümüzde aşıkımız var deyu

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Ötesi yok imiş burc-i fenanın

Yalan değil bu sözüme inanın

Kesildi kısmetim tükendi nanım

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Neden ola bu aşıklar gülmedi

Dünya Sultan Süleyman'a kalmadı

Kadim değil giden geri gelmedi

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Toplansın kavimler gelsin yarenler

Ölüm ile ayrılığı bilenler

Kadim imiş emaneti alanlar

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Mimar gelip tabutumu düzünce

Alıp cenazemi yerden üzünce

Kadir Allah fevt kalemim yazınca

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Kul Himmet Üstadım sevgi sır ola

Orda iki değil heman bir ola

Bir yar bul ki mahşer günü yar ola

Ben gidersem ismim kalsın dillerde

Divriği Şairleri - İbrahim Aslanoğlu, s.37-38

Kul Himmet Üstadım