İy câme-i siyâh giyen şâh-ı hışm-nâk GAZEL

GAZEL

İy câme-i siyâh giyen şâh-ı hışm-nâk
Çeb-râst düğmelerle beni eyledün helâk

Her gice sanmanuz ki olur keh-keşân ʿıyân
Gerdûn hevâ-yı kûyun ile oldı sîne-çâk

Nâ-pâk eliyle düşmene ohşatma kendüni
Ṣakın yüzüne kir gelür iy cismi nûr pâk

Âhum odıyla cismi kızup katı saht iken
Yüzine su sepince yaşum yumışadı hâk

Pâyın virür ʿUbeydî-yi bîçâreye söğüp
Öpdür ayağunı dise yâre o derd-nâk

(Ünlü 1991: 125-126; Arslan 2013: 421)

 Ubeydi Abdurrahman Çelebi Hayatı Edebi Kişiliği