İy vefâsuz hâin ü bî-emn ü bî-emân felek

 
İy vefâsuz hâin ü bî-emn ü bî-emân felek
V'iy hatâ-perver belâ-bahş u kazâ-gerdân felek
 
Husrev-i sâhib-zemânlar kanın içen zulm ile
Pür-sitem pür-mihnet ü pür-derd ü pür-efgân felek
 
Sensin âhir tahtını viren Süleymân'un yile
Mülk-i âbâdın mülûkün eyleyen vîrân felek
 
Yidi yıl Eyyûb'a derd ü renc ü gam yoldaş idüp
Nûh'a kendü öz tenûrından viren tûfân felek
 
Gözlerinden Ya'kûb'un kan itdürüben Yûsuf'u
Geh kuyuya bırağup geh atdıran zindân felek
 
Matbahında zulmünün bişse ne tan yüz bin ciger
Pâyesinde kahrunun çün çarhdur kazgan felek
 
Mülk-i Yunan'a ser-â-ser hükm iderken âh kim
Eyledün mesken bize şimdi Firengistân felek
 
Yakamu yırtıp elünden nicesi âh itmeyem
Cânımu odlara atdı derd-i Oğuz Hân felek
 
Ağlamakdan ol ciğer-gûşem firâkından müdâm
Kara kara kanlara boyandı bahristân felek
 
Başuma karanulık itdün cihân aydınlığın
Kara yüzlü kara bulıtlu per-i bârân felek
 
Bir kılına virseler virmezdüm Oğuz Hân'umun
Genc-i Kârûn ile bin bin milket-i Osmân felek
 
Sînemi çâk eyle cânum hâk ü gönlüm derd-nâk
Çünki Oğuz Hân'um oldı hâk ile yeksân felek
 
Âh u vâveylâ dirîg ü hasret ü sad derd âh
Kim Oğuz Hân'um dahı görmeğe yok imkân felek
 
Kimseyi âlemde hergiz kılmamışsın şâdmân
Âh idüp ağlar elünden bende vü sultân felek
 
İy felek nâ-mihrsin bî-emn ü bî-emânsın
Kej-rev ü kej-şekl ü kej-âyîn ü kej-devrân felek
 
(Ey felek sevgisiz sin emin değilsin amansız sın
Eğri korku eğri şekil eğri ayin eğri devran felek)
 
Cem Sultan
 
(Ey vefasız, hain, emniyetsiz, amansız felek
Vay hataları büyüten, bela veren takdiri çeviren felek)
 
(Zulüm ile kanın içen padişaha sahip zamanlar
Çok sitem çok sıkıntı çok dert çok feryad felek)
 
(Sensin nihayet Süleyman’ın tahtını yele veren
Mülkü mamur olanın mülkünü harab eyleyen felek)
 
(Yedi yıl Eyyüb’e derdi zahmeti gamı yoldaş edip
Nuh’akendi öz fırınından tufan veren felek)
 
(Yusuf’u kan ettirirsin Yakub’un gözlerinden
Gâh kuyuya bırakıp gâh zindana attıran felek)
 
(Zulmün mutfağında pişse ne kötü yüz bin ciğer
Çünkü kahrının payesinde sel sularının açtığı çukurdur felek)
 
(Yunan Mülküne baştanbaşa hükm ederken ah kim
Şimdi bize Avrupa’yı eyledin mesken felek)
 
(Yakamı myırtıp elinden nasıl ah emeyim
Canımı ateşlere attı Oğuz Han’ın derdi felek)
 
(Ağlamakta o ciğer köşem ayrılıktan daima
Kara kara kanlara bulaştı denizler felek)
 
(Başıma karanlık ettin dünya aydınlığını
Kara yüzlü kara bulutlu kanatlı yağmuru felek)
 
(Oğuz Han’ımın bir kılına verseler vermezdim
Karun’un hazinesi ile bin Osmanlı milleti felek )
 
Bağrımı yırtmaç eyle canım toprak gönlüm gamlı
Çünkü Oğuz Han’ım toprakla bir oldu felek
 
(Ah ve çığlıklarıma yazıklar olsun özlem ve acıklı derde ah
Ki Oğuz Han’ım dahi görmeye yok imkân felek)
 
(Dünyada kimseyi her zaman sevinçli etmemişsin
Ah edip ağlar elinden köle ve sultan felek)
 
Kaynak: KUT, Günay. "Payitaht İstanbul'un Sultan Şairleri (Seyf Ve'l Kalem Sahipleri)." İlmî Araştırmalar : Dil, Edebiyat, Tarih İncelemeleri, 9 (2000): 161-178.

Cem Sultan Hayatı

 Divanları  Eserleri