"Kalmamış 

Otuz aydır ben gurbette gezmişim
Baş alıp gidecek hal de kalmamış
Şimdi ise o canımdan bezmişim
Pazara gidecek yol da kalmamış

Şaşkınım yok mudur bir öğüt veren
Dağılmış aklımı zihnime deren
Felek bahçemizi eylemiş viran
Bülbüle münasip gül de kalmamış

Çarkı döndürmeye kolum tutmuyor
Kimse gelip bana yardım etmiyor
Kızlar fiyatlanmış gücüm yetmiyor
Bir elim tutacak dal da kalmamış

Feryadi'yim derdim çoktur zahmete
Dedim ben de bir yar alam nispete
Hele bakın bizim kesik kısmete
Kızlar tükenmiş de dul da kalmamış

Deli Derviş Feryadi Divriğili Hayatı Aşıklığı