[mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün]

 

1 Karâr u sabr gitdi kaldı bâkî cism ü cân tenhâ
Düşüpdür san ki yârândan cüdâ bir nâ-tüvân tenhâ

 

2 Degül peykânlarun yir yir bu cism-i nâ-tüvânumda
Sana şerh-i gam içün her biridür bir zebân tenhâ

 

3 İnilder bezm-i gamda üstüh’ânum ney gibi her dem
İçelden sen ‘adûlarla şarâb-ı ergavân tenhâ

 

4 Gül ile nergis ey dil gülşen içre göz kulag olmış
Bugün gül-geşt idermiş diyü ol serv-i revân tenhâ

 

5 Felekde zerre-veş ey meh ‘aceb mi bî-karâr olsam
Cihânı sâyelerle seyr idersin her zamân tenhâ

 

6 Dile peykânunı gönder bana dil yardımın itsün
Nice şerh eylesün derd-i derûnı bir zamân tenhâ

 

7 Togardı başuma burc-ı şerefden gün benüm Rahmî
Geleydi hücreme bir şeb ger ol mâh-ı cihân tenhâ