Kaside Aceb mi ba'd-ez-in teshîr edersem mülk-i irfânı

Kaside

Aceb mi ba'd-ez-in teshîr edersem mülk-i irfânı

Ki oldu sözlerim şâyân-ı istihsân-ı sultânî

Bana hatt-ı hümâyûn ile tevcîh etdi hünkârım

Fezâ-yı kişver-i nazmı fezâ-yı nükte-sencânı

Bu lutfu görmedi nazm-âverân-ı zümre-i eslâf

Bu rütbe iltifâta olmadı kimse erzânî

Tanîn-endâz-ı gûş-ı çarh iken âvâze-i Bâkî

Çıkarmışken sipihre medh ile Sultan Süleymânı

Ne oldu böyle bir hatt-ı hümâyûn ile nâm-âver

Ne buldu sâye-i devletde böyle şöhret ü şânı

Bana şimden gerü kimdir idenler pâyede ta'rîz

Sudûrun bile yokdur pâye emrinde bu ünvânı

Edâ-yı şükrü mümkin mi bu eltâf u atâyânın

Sücûd-i şükr içün ser-tâ-kadem olsam da pîşâni

Ne devletdir bu kim tahsîn edip şâhenşeh-i âlem

Ki dir târihime sad âferîn ilhâm-ı Rabbânî

O şâhenşeh ki Mevlâ eyledi ahd-i şerîfinde

Zamîme kişver-i Osmâniyâna mülk-i irfânî

Hudâvend-i cihân-dâver muti’-i şer’-i Peygamber

Metâ-ı heft kişver kâr-fermâ-yı cihân-bânî

Sütûde-menkabet Hân Ahmed ol Sultân-ı Gâzî kim

Eder zât-ı hümâyûnuyla fahr-ı evreng-i Osmânî

Yegâne sâhib-i seyf ü kalem kim hem-dem olmuşdur

Zebân-ı tîz-nâvek hâmesiyle tîğ-i bürrânı

Güzîn-tâc-dârân-ı felek-mesned ki âlîdir

Ulüvv-i rütbede Keyvân’dan kem-pâye derbânı

Zamân-ı devleti kim nev-bahâr-ı kâmrânîdir

Unutturdu kef-i gevher-nisârı lutf-ı nisânı

Cemâl-i şevketi behcet-fezâ-yı bezm-i Cemşîd’i

Celâl-i satveti tâb-efgen-i rezm-i Nerîmân’ı

Nice tanzîr olur İskender ü Dârâ’ya dârâtı

Ki anlardan füzûndur haşmet-i erkân-ı dîvânı

Harem-rûb-ı dür-i gencûr-ı ikbâli murâd etse

Verir iksir-i hâkinden gedâya mâye-i kânı

Dem-i adlinde bîm-i sahne-i şemşîr-i kahrından

Degildir etmege bir kimse kâdir zulm u ‘udvânı

Umurûnda muvaffakdır mükerrem sâye-i Hak’dır

Dil-i feyz-âveridir mehbit-i ilhâm-ı Rahmâni

Yeter şâhid-i kemâl hüsn-i tevfik-i İlâhi’ye

Ki sadr-ı a’zamı dâmâd-ı âlî-kadr-ı zî-şânî

Mekârim-pîşe hayr-endîşe İbrâhim Pâşâ’dır

Ki dehre gelmemişdir öyle kâr âgâh-ı Hakkânî

Behiştâsâ makarr-ı emn ü râhat eyledi halka

Cihân olmuş iken suret-nümâ-yı haşr-ı insânî

Ola ahd-i hümâyûnunda devletle mede’l-eyyâm

Mühim-sâz-ı enâm ol akl-ı evvel Âsâf-ı sânî

Eger Firdevsî-i mu’ciz-edâ görseydi bu asrı

Getirmezdi lisâna midhat-ı şâhân-ı İrânî

N’ola güm-nâm-ı vâdi-i adem olduysa Firdevsî

Benim pîrâye-bahş-ı mesned-i vassâf-ı Hâkânî

Gubârın görmedin çâpük-süvârân-ı reh-i ma’nî

Semend-i hâmem aldı arsa-i medhinde meydânı

Niçe ündüller almış sâbık-ı sahn-ı belâgatda

Sıtabl-ı hâssa rabt etmek münâsibdir küheylânı

Bu cünbüş var iken rahş-ı sabâ seyr-i tabî'atda

Geçersem çok mudur tayy-i tarik etmekle akrânı

Benim ehliyyetim hatt-ı humâyun ile sâbitdir

Müsellemdir yed-i te'yîdime mülk-i sühandânî

Benim şimden gerü mahkûm-ı fermân-ı mutâ'ımdır

Gerek erbâb-ı tedrîs ü gerek küttâb-ı dîvânî

Velîkin Hüsrev-i mülk-i me'ânî Râşid ü Vehbî

Birisi nûr-ı çeşmimdir birisi cânımın cânı

Dahi perverde-i devlet-serâ-yı pâdişâhî kim

Degil teftiş-i şâmil-i müfâd-ı emr-i Hâkânî

Eger emr etseler ez-cümle Mahtûmî-i Serhengi

Ederim Fârisân-ı sâha-i nazma at oglanı

Mevâlî zümresin add eylemem şâir gürûhundan

Ki nâdir bulunur nazm-âşinâ merd-i sühandânı

Belî birkaç yeni şâirleri şimdi zuhûr etdi

 Ki zu’nmunca kimisi Germiyânî kimisi Kirmânî

Velî ben bildigim şâir fakat Neylî vü Kâmî'dir

Hatâdır gayre itmem şâiriyyet ile bühtânı

Müderrislerde ancak Âsım-ı hoş-gû müsellemdir

Ki nazm u nesr ü fazl u ma'rifetde yokdur akrânı

Eger meşk itse Mektubi-i Defterdâr İzzet Beg

Ederlerdi reîs-i zümre-i nazm-âveran ânı

Belâ bunda biraz etfal-i endek-sâl vardır kim

Dahi üstâddan görmüş degillerken Gülistân'ı

Önüne geçmek içün dâ'ima merdân-ı meydânın

Kemâl-i şevk ile teşmîr iderler sâk u dâmânı

Sadâ' îrâs ider nakli sayılmaz mahlâs erbâbı

Kimi şehrî kimi mâzenderânî kimi dihkânî

Egerçi selb-i küllî eylemem her fırkanın vardır

Sezâ-yı hüsn-i tevcih nazar-ı pâkîze-gûyânı

Reşîd ü Sâlim ü Şehrî vü Lem’î vü Rahmî’dir

Be-nâm-ı şâ‘irân-ı zümre-i küttâb-ı dîvânî

Velî şâyân odur kim ola mikdârınca her şahsın

Gerek ta’bîr ü takdîri gerek in’âm u ihsânı

Olur ise eger mîzân-ı temyiz-i sühan der-kâr

Bilinir herkesin ol dem kemâlâtıyla noksânı

Bu taklîd ile taslakçı mukallidler kırıp köstek

Misâl-i tavla-zâde kaldırılar belki tâbânı

Ederdim Tâ’ibâ her fırkanın erbâbını ta’rîf

Velî havfım budur şâyed ki dil-gîr ede yârânı

Vekîlimdir benim Vehbî-i mu'ciz-dem beyân etsin

Sunûf-ı tâze-gûyânı gürûh-ı yâve-destânı

 'Ayârın herkesin ta'rîf edip ol bildirir haddin

 Verir mânend-i Ta'rîfât-ı Seyyid başka unvânı

Hulûs-ı kalb ile ben eyleyem pirâye-i evrâd

Duâ-yı devlet-i şâh-ı cihânı sadr-ı zî-şânı

Heman Bârî karîn-i rütbe-i hüsn-i kabûl etsin

Ki dem-sâz-ı du'âdır kudsiyân-ı arş-ı Rahmânî

Osmanzade Taib Hayatı ve Şairliği

Osmanzade Ta'ib Divanı ve Diğer Eserleri