Kasîde-i garrâ der-hakk-ı sadr-ı a’zam İbrâhîm Pâşâ

Kasîde-i garrâ der-hakk-ı sadr-ı a’zam İbrâhîm Pâşâ

1. Sabâ tahrîk idince zülf-i ‘anber-bâr-ı cânânı

 Perîşân oldı erbâb-ı dilüŋ ser-rişte-i cânı

 Nesîm ugrar çü her bir halkada bir çîne zülfinde

 ‘Aceb mi pür olursa nâfe ile ceyb ü dâmânı

3. Dehânı nüktesinden bâd-ı subhı itdügi remze

 Güvâh-ı bî-zebândur goncanuŋ çâk-i girîbânı

 Hat-ı gird-i lebüŋ kim mazhar-ı feyz-i hayât olmış

 Hemânâ Hızrdur kim bekler ol ser-çeşme-i cânı

5. Kaşuŋ iklîm-i cân teshîrine tugrâ-yı garrâdur

 Hatuŋ mülk-i dile tecdîd-i hükm-i memleket-rânı

 Nigârâ hat mıdur fer virmiş ol pîrâmen-i hüsne

 Benefşe yâ müzeyyen eylemiş tarf-ı gülistânı

7. Veyâ ma’mûr u âbâd itmege Pâşâ-yı zî-şâna

 Yazılmış hıtta-i Şâmî hümâyûn hatt-ı sultânî

 Vezîr-i ‘âdil-i Cem-kadr İbrâhîm Pâşâ kim

 Olur feyz-i kudûmı ile gülşen fitne-nîrânı

9. Zihî hem-nâm-ı ceddü’l-enbiyâ kim sahn-ı ‘âlemde

 Döşenmiş hâs u ‘âma hvân-ı cûdı nüzl-i ihsânî

 Zamân-ı devletinde kalmadı vîrâne bir dil tâ

 Göŋüller Ka’besine lutfını kim eyledi bânî

11. Müşîr-i Müşterî-tedbîr ü sadr-ı mekremet-pîrâ

 Ki oldur ‘ilm ü fazl u ‘akl ü hilm ü ma’delet kânı

 Nizâmü’l-mülk-i dîn ü devlet ol kim sad Nizâmü’l-mülk

 Derinde olsa lâyıkdur gulâm-ı emr ü fermânı

13. Meger âyîne-i ‘âlem-nümâdur kalb-i sâfı kim

 Olur envâr-ı gaybî cilveger esrâr-ı pinhânî

69 Mâh: -AH.

6 T 18b

, Ü2 21a

. Başlık: -T. (Hezec: Mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün mefâ’îlün)

ÜZEYİR ASLAN

58

 Nikâtın mu’zilâtın ‘ilm-i tefsîr ü hadîsüŋ hep

 Zamîr-i rûşenidür eyleyen tevzîh u tibyânı

15. N’ola gün günden efzûn olsa yümn-i iltifât ile

 ‘Uluvv u rif’ati erbâb-ı fazluŋ ‘izzet ü şânı

 Meseldür bu ki bilmez sâhibin fazluŋ bilür âlâ

 Bilen fazlı ne bilsün bilmeyen yâ ehl-i ‘irfânı

17. Kudûmı ile Şâma bir şeref virdi ki bildiler

 Gubâr-ı pâyını kuhlü’l-cevâhir Şâmuŋ a’yânı

 Bi-hamdi’llâh yine bir lutfa dahı itdi mazhar Hak

 Ki vâlî oldı Şâma böyle bir lutf u kerem kânı

19. Ümîd oldur ider hep sâye-i ‘adlinde âsûde

 Ne şübhe sâye-i zıll-ı Hudâdur müstemendânı

 Hılâfı ger çeke ezdâddan ‘adli gelüp şeh-bâz

 Açup şeh-perlerini kebge eyler sâyebân bânı

21. Yemîni lutfı bezl eyler yesârı böyle ger kalmaz

 Zekâta hîç masraf-ı ‘âm olur hem haccuŋ erkânı

 Sehâb-ı lutfı şâd-âb itdi bâg-ı dehri ser-tâ-ser

 Unutdurdı sehâ vaktinde desti bahr ile kânı

23. Beşâretler yine huccâca olsun k’itdi vâ-beste

 Umûr-ı haccı hüsn-i re’yine te’yîd-i Sübhânî

 Yeter ıtnâb NEHCÎ çün-ki sıgmaz vasfa iclâli

 Du’âya başla ihlâs ile söz de buldı pâyânı

25. Hemîşe tâ memerr oldukda Mısr u Şâm huccâca

 Ta’âkubla hemîşe subh u şâm itdükde devrânı

 Ola devletle ‘îd ü Kadr subh u şâm ikbâli

 Süre çün Ka’be-dergâhına ‘âlem rûy u pîşânî

Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012

 BESNİLİ NEHCİ DEDE KİMDİR