Kasîde-i Hazân u Bahâr

Kasîde-i Hazân u Bahâr

Misâl-i ‘âşık u ma‘şûk olup hazân u bahâr

Hazân sarardı vü oldı bahâr lâle-‘izâr

Hazân melûl ü hazîn ü bahâr hurrem ü şâd

Bahâra hande virilmiş hazâna girye vü zâr

Bahâr sünbüli gibi hazân perîşân-hâl

Hazân teb-i gama düşmiş bahâr hem-dem-i hâr

Bahâra karşu hazân itdi hâsılın ber-bâd

Hazâna karşu bahâr açdı var-ise ruhsâr

Hazânuñ eyleyüp ihya bahâr mürdelerin

Hazân bahâr ile Hak sun‘ın itdiler izhâr

Kemâl-i sun’-ı bahâr u hazânı seyr it kim

Hazân bahâr iledür fe’nzurû ilâ âsâr

Yolındı şâh-ı bahâruñ yolında gerçi hazân

Bahârı görmedi vü gitdi hazân u bahâr

Hazân-ı gamda diler dil bahâr-ı sebz-i hatuñ

Nite ki fasl-ı hazânda safâ-yı köhne-bahâr

Bahâr-ı hüsne hazân olsa hatt ne gam yaraşur

Hazâna ‘azm-i şikâr u bahâra seyr-i kenâr

Bahâr-ı vuslata fasl-ı hazândur fürkat

Hazân-ı fürkate her dem bahârdur ruh-ı yâr

Bahâr misl-i vücûd u hazân ‘adîl-i ‘adem

Hazân şebîh-i leyâl ü bahâr ‘ayn-ı nehâr

Bahâr-ı ‘akluñ olupdur hazânı vakt-i cünûn

Rumûz-ı ‘ışkı bahâr u hazân ider iş‘âr

Hazâna üştür-i ebr-i bahârı çekdi nesîm

Hazâna satdı metâ‘ın bahâr-ı gonce-kıtâr

Hazâna hayl-i bahâr ile geldi husrev-i gül

Semend-i bâd-ı bahârî hazâna virdi gubâr

Zer-i hazân ile sîm-i bahârı derc itdi

Sabâ hazân u bahâra olup sipeh-sâlâr

Bahâr tahtını almış hazânuñ eyleyüp âl

Bahâra bak nice geçmiş hazâna nakş u nigâr

Selîm Hân ki hazân yok bahâr-ı hulkında

Bahâr-ı bâg-ı İremdür hazânsuz olsa ne vâr

Bahâr emîr-i çemendür hazân hizâne-i zer

Şeh-i bahâra hazîne taşur hazân her bâr

Hazân zamanını fîkr it bahâra aldanma

Bahâr-ı ‘âlemüñ olur hazânı ahir-i kâr

Bahâra virdi tegayyür hücûm-ı fasl-ı hazân

Hazân bahâr ile oldı fenâ-yı dehre medâr

Ferah bahâr u hazân gam visâl şeh-i nevrûz

Bahâr vasl u hazân hecr u behr-i cân leb-i yâr

Bahâr levhini toldurdı zer varakla hazân

Hazân bahâr ile şeh medhin eylesün tekrâr

Hazânda seyre çıkarsa nigâr bahâr olur ‘âlem

Bahâra bakmasa döner hazâna dâr u diyâr

Hazânı tâze bahâr eyledi bahârı hazân

Hazân-ı çihre-i ‘âşık bahâr-ı ‘ârız-ı yâr

Zemîni sanma pür itdi bahâr u berg-i hazân

Döşer bahâr u hazân şâha dîba-i zer-kâr

Salın salın ki hazânsuz bahârsın ey serv

Bahâra döndi hazân ‘âlemüñ güzelligi var

Bahâr irince hazâna bu matla‘ı okıdı

Meger hazân u bahârum çemende andı hezâr

Hazân göçüp çemene kondı kârbân-ı bahâr

Hazânı bûy-ı bahâr itdi külbe-i ‘attâr

Güler bahâr ile gülşen hazân ile aglar

Solup hazânda tonanur bahâr ile ezhâr

Hazâna hâne yaraşur bahâra kûşe-i bâg

Hazân bahâr ile dirler ki olmanuz huşyâr

Bahâr irişdi gamuñdan hazâna döndüm ben

Hazân gelür baña sensüz bahâr ile gül-zâr

Bahâr-ı bâg-ı vücûda irüp hazân-ı ‘adem

Tagıtdı tâze bahârum hazân yili nâ-çâr

Görüñ bahâr u hazânın mahabbet illerinüñ

Hazân-ı ‘ışk ben oldum bahâr-ı hüsn o nigâr

Bahâr-ı tab‘umuñ oldı hazânı nazm-ı selef

Bahâr günleri geldi hazân kıldı firâr

Bîsât-ı sebz-i bahârı hazân idüp rengîn

Bahâr bâgına kıldı hazân zerin îsâr

Bahâr goncesi hamrâ hazân şükûfesi zerd

Nukûş-ı ferşüñe bakdum hazân bahâr ile yâr

Bahâr-ı lutf ile baksañ hazân-ı çihreme ger

Hazân bahâr ile bir yirde eyler idi karâr

Bahâr irişdi hazân gitdi geldi çün nevrûz

Kapuñda ‘Ulvî n’ola söylese hazân u bahâr

Bahâr bülbüli gûyâ ider hazân çün lâl

Bahâr-ı lutf ile mahv it hazânum ey dildâr

Bahâr-ı lutfuña nisbet-i hazân-durur medhüm

Görüp hazânumı göster bahâruñı gül-vâr

Bahâr-ı şâha hazân irmesün diyü yâ Rabb

Bahârı gördi hazânsuz el açdı Hakk’a çenâr

Bahâr-ı ‘ömrüñi Hak eylesün hazândan emîn

Nite ki ‘âlemi devr eyleye hazân u bahâr

Ulvî. Dîvân-ı Ulvî. Halet Efendi Ek 150 vr.36b-38b; Ali Emiri Mnz 304 vr.37a-38a; Esad Efendi 3409 vr.8a-9a.

Terzizade Ulvi Çelebi Hayatı Edebi Yönü Eserleri