Ne dem ol gözleri mestâne gelür hâtırıma 
İbtidâ sunduğu peymâne gelür hatırıma 

Dest-i çevrinde nice yıllar o kaşı yayın 
Çekdiğim çille-i merdâne gelür hatırıma 

Bir mesel söyler o şuhu sararım fikri ile 
Günde yüz bin kadar efsâne gelür hatırıma 

Beni sevmez deyü bî-hûde sitem eylemcsün 
Sevmem ol meh-veşi de ya ne gelür hâtırıma 

Dünyede Pertev-i hoş-gû gibi şâir olmaz 
Yok eğer var ise bir dane gelür hatırıma 

O siyeh zülf-i perişana dokundukça sabâ 
Hâli zâr-i dil-i dîvâne gelür hâtırıma 

Âteş-i aşk ile ben yandığımı andıkça 
Şem ile hâlet-i pervane gelür hâtırıma 

Bülbül-i gülşen-i aşkım ki gamiyle o gülün 
Ne kafes ne heves-i lâne gelür hâtırıma 

Ne zemân sohbeti açılsa o şûh-i mestin 
İtdiği tavr-ı sefîhâne gelür hâtırıma 

Ne yalan söylevim ol şûh ile hem-meclis iken 
Ne bir ahbâb ü ne bî-gâne gelür hâtırıma 

Hâhiş-i zevk-i visalinle bilür misin aceb 
Göricek ben seni cânâ ne gelür hatırıma 

Derdimi dökmeğe dil-dâre tiz-elden Vâsıf 
Mesken-i malıfi bizim hâne gelür hâtırıma

 

       Enderunlu Vasıf Hayatı ve Edebi Kişiliği

       19 Yüzyıl Divan Edebiyatı Avni Enderunlu Vasıf K. İzzet Molla