Münacat - Yâ İlâhi senden özge yok Hudâ

Münacat

Yâ İlâhi senden özge yok Hudâ

Pâdişâh-ı bî zevâl-i Kibriyâ

Bir şerik ü bir nazîr olmaz sana

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Varlığın varlık sana mahsus baka

Var eden eşyâyı sensin dâimâ

Dâimîsin zatına yokdur fenâ

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Her umurunda sana muhtâc kul

Kudretin cümle murada açdı yol

Emr ü fermânın eder âlem kabul

Hükm ile ferman senin yâ Rabbenâ

Hâfız u Nâsır’sın ey perverdigâr

İlmine sırr-ı nühüfte âşikâr

Lutfuna mazhar olanlar bahtiyâr

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Hayy ü Bâkî’sin ki ihyâ eyledin

Cümle mevcûdâtı peyda eyledin

Kudretin her şeyde icrâ eyledin

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Kullara dilediğin rütbe zevâl

Vermeyip lütfunla eylersin mehâl

Kimsede yok emrini cerhe mecâl

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Cümle-i eşyaya zatındır emîn

Kâinâta şefkat ü rahmin hemîn

Gâlib-i mutlaksın olmaz sana kîn

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Seyyiâtı mahv edip cüz’i sevâb

Rahmetindir ‘âleme Tûbâ me’âb

Cürmüme bakma bana etme ‘azâb

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Kaldı nefsinde nedâmetle esîr

‘Âdile bî-câreye ol dest-gîr

Mücrimîne ‘afv ü ihsânın kesîr

Hükm ile fermân senin yâ Rabbenâ

Özdemir, Hikmet (1996). Âdile Sultan Divânı. Ankara: KB Yay. 171-172, 445.

Adile Sultan Hayatı Şairliği