Safayı ararken cefaya düştüm

Görünmez ok ile vuruldun gönül

Minnet eylemezken yoksula baya

Vardın çok kapıdan sürüldün gönül

Cahil ile otururdun kalkardın

Yapmadığın gönülleri yıkardın

Coşkun çaylar gibi durmaz akardın

Şimdi dalgalanıp duruldun gönül

Huzuri sözüne inanmaz idin

Ayılıp gafletten uyanmaz idin

Heva ve hevesten usanmaz idin

Çok dolaştın ahir yoruldun gönül

 Aşık Huzuri Artvin Yusufeli Hayatı Edebi Kimliği