Sâkî ne meyden oldı o çeşm-i siyâh mest
Mest ola lîkin olmaya böyle siyâh mest
Çeşmüŋ ki mest-i nâz yatur nâz-ı mest-i nâz
Mey-hâre mest-i mest mey-i bâde-hâh mest
3. Bezm ü şarâb ü sâgar olur mest-i pür-hurûş
Mestâne çıksa meclise çeşm ü nigâh mest
Salma nigâh-ı mesti düzüp ‘işve ‘askerin
Eyler harâbe ‘âlemi şâh u sipâh mest
5. Kılsaŋ hırâm cilvelenüp mest sîne çâk
Olur hırâm u cilve dahı cilvegâh mest
Kırsa cihânı gamze-i mestüŋde yok su’âl
Kim gördi böyle hûnî vü hem bî-günâh mest
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012