Sefil baykuş ne gezersin bu yerde

Sefil baykuş ne gezersin bu yerde

Yok mudur vatanın illerin hani?

Küsmüş müsün selâmımı almadın

Şeyda bülbül, şirin dillerin hani?

Ecel tuzağın açamaz mısın

Açıp da içinden kaçamaz mısın

Azâd eyleseler uçamazmısın

Kırık mı kanadın, kolların hani?

Aç mısın yok mudur ekmeğin aşın

Odan ne karanlık, yok mu ataşın

Hanidir güveyin, hani yoldaşın

Hani kapın bacan, yolların hani?

Bunda yorgan döşek yastık var mıdır

Bu geniş dünyada yerin dar mıdır

Daim tahta duvar, önün yar mıdır Y

eşil başlı sunam, göllerin hani?

Düğününde acı şerbet içildi

Gelinlik esvabın dar mı biçildi

îlikle düğmeler göğsün açıldı

Noldu, kemer beste bellerin hani?

Alışmış kaşların var mı kınası

Ala idi o gözlerin binası

 Kocaldın mı on beş yılın sunası

Yok mudur takatin, hallerin hani?

Emmim km aç kapıyı gireyim

Hasta mısın hatırcığın sorayım

Susuz değil misin, bir su vereyim

Çaylarda çalkanan sellerin hani?

Yatarsın gafletle gamsız kaygusuz

Ninni balam ninni kalma uykusuz

Hem garip ve çıplak hem aç ve susuz

Felek fukarası, malların hani?

Her gelip geçtikçe selâm vereyim

Nişangâh taşma yüzüm süreyim

Kaldır nikaabını yüzün göreyim

Ne çok sararmışsın hallerin hani?

Civan da canına böyle kıyar mı

Hasta başın taş yastığa koyar mı

Ergen kıza beyaz esvap uyar mı

Al giy allı balam, şalların hani?

Daha seyrangâha çıkamaz mısın?

Çıkıp da bağlara bakamaz mısın

Kaldırsam ayağa kalkamaz mısın?

Ver bana tutayım, ellerin hani?

Sen de Hıfzı gibi tezden uyandın

Uyandın da taş yastığa dayandın

Aslı Hanım gibi kavruldun yandın

Yeller mi savurdu küllerin hani?

(güveyi: (burada) eş, koca, kemer beste: kemer bağlı, binası: yapısı, rengi, ni­şangâh taşı: mezar taşı, hal: ben. civan: genç. Aslı Hanım: Kerem’in sevgilisi, seyrangâh: gezinti yeri.)

Kağızmanlı Hıfzı Hayatı