Senin yüzünğ güneşdür yoksa aydur ,

Senin yüzünğ güneşdür yoksa aydur ,
Canum aldı gözünğ dakı ne aydur

Benüm iki gözüm bilgil canumsunğ , 
Beni cansuz koyasunğ sen bu keydür

Gözümden çikma kim bu yir senünğdür , 
Benüm gözüm sanğa yahşi saraydur

Ne okdur bu ne ok kim değdi senden ,
Benüm boyum sünğüydü şimdi yaydur.

Temaşaçün berü gel kim göresünğ, 
nite gözüm yaşı ırmak-u çaydur

Senünğ boyunğ budağdan ağdı geçdi , 
cihan imdi yüzünğden yaz-u yaydur

Bugün ışkunğ odında  ıssı alduh 
Bize kayu degül ger kar-u kaydur

Banğa her gice senden yüz binğ assı 
Benüm her gün işim senden kolaydur

Veled yohsulıdı sensüz cihanda 
Seni bildi bu kezden beg-ü baydur

Mecdut Mansuroğlu, Sultan Veled'in Türkçe Manzumeleri, İstanbul 1958, 5.39

Sultan Veled Hayatı ve Şiirleri 13. yy

Sultan Veled ve Rebâbname Mesnevis