Ne Cem-şîd aŋlar ey dil câmuŋ esrârın ne Cem söyler
İşit kim rind-i dürd-âşâm-ı bî-endûh u gam söyler
Açılmazsın baŋa sen gül gibi bâd-ı sabâ ammâ
Duyup sırr-ı dehânuŋ ‘âleme ey gonca-fem söyler
3. Yine ‘uşşâk mı kavl ü karârı mutrib-i nâzüŋ
Şehâ kânûnçe-i gamzeŋ ki zîrâ zîr ü bem söyler
Ser-âgâz eylesem ben Rûmda eş’âr-ı dil-sûza
Hemân turmaz sarîr-i hâme nev-rûz u ‘acem söyler
5. Sorulsa Meryeme ger nefh-i Rûhu’l-kuds remzinden
Cevâbın yine NEHCÎ gibi bir ‘Îsî-i dem söyler
Üzeyir ASLAN, BESNİLİ NEHCÎ DEDE (1616-1680?) ve DİVANI, T. C. KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI KÜTÜPHANELER VE YAYIMLAR GENEL MÜDÜRLÜĞÜ 3372, ANKARA 2012