Dil-şâd:
Sözü ağyâra imiş hayf ol tûtî-yi can-bahşın
Benim âyîne-veş mebhût ü hayrân olduğum kaldı
Budur dâd u sitâd-ı dehrden sûd u ziyân ancak
Hezârân ârzûdan bir peşîmân olduğum kaldı
Çıkardı gevher-i yek-dânemi gavvâs-ı endîşem
Hemân genc-i sadefde bunca pinhân olduğum kaldı
Züleyhâ-yı zemân ömr-i azîzim gasb edip Gâlib
Cüvânlık âleminde pîr-i Ken’ân olduğum kaldı
Açılmazmış meğer gül-gonce-i kâmım bu gülşende
Benim hasret-keş-i fasl-ı bahârân olduğum kaldı
Meğer Leylâ derûnum hânesinde eylemiş mesken
Benim Mecnûn gibi sahrâda pûyân olduğum kaldı
Süpürdüm künc-i dilden gerçi genc-i mâl-i hulyâyı
Misâl-i kenz-i köhne cây-i mârân olduğum kaldı